ADVENT 2023

Vrede komt stapje voor stapje

We naderen die bijzondere weken in het jaar waarin we de komst van het Kerstkind verwachten. In de adventsweken verwoorden en  bezingen we ons verlangen naar vrede en licht in al dat donkere dat om ons is. De wereld zucht naar vrede en het lijkt op dit moment van schrijven dat deze nog ver weg is.

Kurt Kauter schreef onderstaande fabel die ons wil aanzeggen dat we het nooit op moeten geven. Dat zelfs het kleinste gebaar instrumenteel kan zijn in wat we elkaar toewensen.

Een mooie winterse vertelling is het, over een koolmees en een duif die met elkaar in gesprek raken.

“Vertel mij eens, duif, ken jij het gewicht van een enkele sneeuwvlok?” “Niets meer dan niets”, antwoordde de wilde duif.

“Daar zal ik je eens een verhaal over vertellen” zei de koolmees.

“Ik zat eens op de tak van een spar, dicht bij de stam, toen het begon te sneeuwen. Het was geen gigantische sneeuwstorm, nee, het ging er juist heel sereen aan toe. Zachtjes kwamen de sneeuwvlokken neer. Omdat ik eigenlijk niks beters te doen had, ging ik de sneeuwvlokken die op de tak naast mij neerdaalden, tellen. Het aantal was precies 3.741.952. En weet je duif, bij de volgende vallende sneeuwvlok die, zoals jij zei, echt niets meer dan niets weegt, brak de tak af!” Het was even stil, waarna de koolmees weg vloog.

De duif, sinds de tijd van Noach een deskundige op het gebied van vrede, dacht een poosje na over het verhaal van de koolmees. En concludeerde vervolgens hardop: “Misschien ontbreekt er maar één enkel persoon, één enkele stem die kan maken dat vrede in de wereld tot stand komt.”

Elly van Kuijk-Spaans